Jan Olszewski – polityk który nie bał się prawdy

20 sierpnia 1930 roku urodził się śp. Jan Olszewski – Pierwszy Premier Wolnej Polski, od najmłodszych lat zaangażowany w służbę Niepodległej, w czasach PRL niezłomny obrońca opozycjonistów, wzór polityka oddanego bezwarunkowo prawdzie i dobru wspólnemu.

Były premier Polski Jan Olszewski zmarł 7 stycznia 2019 roku w wieku 88 lat. Polityk odszedł w szpitalu Wojskowego Instytutu Medycznego w Warszawie, gdzie przebywał kilka dni, od chwili gdy stracił przytomność we własnym mieszkaniu. Od 2011 roku, kiedy doznał udaru mózgu, zmagał się z problemami zdrowotnymi. Jego pogrzeb zgromadził tłumy. Po uroczystej Mszy św. pogrzebowej z udziałem władz państwowych w warszawskiej katedrze św. Jana, trumna z ciałem Jana Olszewskiego spoczęła na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Jan Olszewski był szefem polskiego rządu od końca 1991 r. do końca 1992. Był Kawalerem Orderu Orła Białego.

Jan Olszewski to człowiek wielkiej kultury, szlachetności i skromności. Obrońca opozycjonistów w procesach politycznych w okresie PRL. Nie bał się prawdy.

Olszewski urodził się 20 sierpnia 1930 r. w Warszawie. Pochodził z rodziny kolejarskiej związanej z PPS.

W latach 60. bronił w procesach politycznych m.in.: Jacka Kuronia, Karola Modzelewskiego, Melchiora Wańkowicza, Janusza Szpotańskiego, Wojciecha Ziembińskiego. W 1975 r. podpisał „List 59” – protest przeciw poprawkom wprowadzającym do konstytucji PRL przewodnią rolę PZPR i sojusz z ZSRR.

W 1976 r. bronił w sądach robotników Radomia i Ursusa. Współpracował z Komitetem Obrony Robotników i Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela.

Był pełnomocnikiem rodziny ks. Jerzego Popiełuszki podczas procesu jego zabójców z SB. Działał na rzecz likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych. Sprzeciwiał się się nieuczciwej prywatyzacji polskiego majątku narodowego.

Zwieńczeniem kariery politycznej Olszewskiego była funkcja szefa rządu. W 1991 r. Wałęsa powołał go na premiera, a 23 grudnia 1991 r. jego rząd otrzymał wotum zaufania od Sejmu – pierwszego po wojnie wybranego w pełni wolnych wyborach.

Jego marzeniem była silna, wolna od agentury komunistycznej Polska. Niestety, nigdy nie dokończył tego dzieła przez tzw. “nocną zmianę”. Ujawnienie archiwaliów SB przez ówczesnego szefa MSW Antoniego Macierewicza stało się bezpośrednią przyczyną upadku rządu Olszewskiego w nocy z 4 na 5 czerwca 1992 r., określanej później również jako „noc teczek”. 4 czerwca rano do Sejmu trafiły koperty z tzw. listą Macierewicza, na której znajdowały się nazwiska polityków figurujących w archiwach MSW jako tajni współpracownicy komunistycznych służb specjalnych.

Premier na krótko przed śmiercią rzekł:“Myślę, że zrobiłem na tyle dużo, że w tej ostatniej chwili mogę patrzeć na przeszłość bez wstrętu.”

Jak trafnie powiedział Michał Dworczyk: “W sposób szczególny pamiętajmy dzisiaj o tym wielkim patriocie i mężu stanu, który nigdy nie zszedł ze ścieżki prawdy oraz wyznawanych wartości.”

PAMIĘTAMY!

Nel Badowska

Zdjęcie: IPN